De spons; grenzenloze migratie?
De laatste tijd worden we vrijwel dagelijks, soms heftig, bepaald bij de vragen rond de verhuizing van individuele en soms grote groepen mensen. Geschokt worden we door de verdrinkingen op de Middellandse Zee. Toch is migratie van alle tijden en plaatsen. En, we doen het zelf regelmatig. Vanuit geografisch perspectief bezien we het scala van factoren die een rol spelen bij deze ruimtelijke processen, de push-, pull-, maar ook de keep-factoren. En bespreken we welke gevolgen dit proces heeft op de samenlevingen van vertrek en binnenkomst. We weten inmiddels ook wel dat die samenlevingen daar heel verschillend op reageren. Waarom ontvangt de ene samenleving migranten ogenschijnlijk met open armen terwijl de ontvankelijkheid van de andere samenleving discutabel genoemd kan worden? Heeft dat met culturele identiteit te maken? Is dat egoïstisch, of nog erger? Wat zou onze reactie moeten zijn in een vrijwel grenzenloze en globaliserende wereldsamenleving?
